17 Aralık 2012 Pazartesi

Her zamanki bir günnn

Oğlum uyuyor ne kadar uzun zaman odu buraya yazmayalı özlemişim valla şuan çok uykum geldi ama oğlum için bir şeyler karalamak istiyorum.
Oğlumuz ahmet şuanda 18 aylık ve çok fena hareketli öyle zor uyuttumki bir türlü uyumak istemiyor bende güya ders çalışacaktım ama buralarda takılıyorum ders çalıştım biraz ama uykum geldi.Ahmet çok hızla büyümeye devam ediyor bugün uyandığında anne baba diye bağırıyordu gittim yanına efendim oğlum dedim baba dedi sanırım babasnın nerd olduğunu sordu bana kıyamam ya.....

22 Şubat 2012 Çarşamba

AHMET 7.DİŞİNİ ÇIKARIYOR

        Diş çıkarma serüvenimiz çok erken aylarda başladı oğlum 4,5 aylık ilk dişini çıkardı 3.aydan sonra bitmek bilmeyen salyalar sonucunda 4.5 aylık sağ altta minicik dişi belirdi.Öyle ateş filan olmadı bazılarının dediği gibi ishalde olmadı sadece her zaman olduğu gibi huysuzdu ve uykusuzdu.Bir buçuk ay sonra üstteki dişleri çıkmaya başladı durum gene aynıydı yaklaşık 10 gün filan sürdü.Üst yandaki dişleri ise bundan 1 ay önce çıktı şimdi 7.dişimiz çıkıyor.Dişinin erken çıkmasının avantajları kadar dejavantajları da var bana göre.Çiğnemeyi çok erken öğrendi eline ekmek veriyorum koparıp yiyor başka türlü gıdalar verince de kendisi çiğniyor.
       Gece 5-6 kez rahat uyanmıştır tok tutacak şeyler yedirsem de çok sık uyanıyor sanırım bu dişle ilgili olduğu için böyle normal olduğu zamanlarda bazen bir bazen iki defa uyanıyor.

21 Şubat 2012 Salı

AHMETİM

Oğlum 8 aylık olmasına rağmen halen resimdeki gibi(ilk aylar)uyuyor .

Oğlum Dünya'ya geldikten sonra yaşantımız o kadar çok değiştiki ilk iki gün her şey çok güzeldi ne zaman oğlumun gaz sancıları tutmaya başladı her şey sanki güzel bir rüyaydı bitti gibi geldi bana saatlerce ağlıyor uyumuyordu defalarca doktora götürmemize rağmen kolik sancılarına bir çare bulamadık sadece hafifliyordu.Uyuyorken aniden uyanıyor gece sabahlara kadar uyukusuz gündüzde uyukusuz iki saat kesintisiz uyku uyumak bana verilmiş en güzel hediyeydi.O ağladıkça emziriyordum sadece böyle susuyordu ne sallama ne gezdirme ne gazını çıkarma eee tabi emdikçe gene gaz oluyor gene ağlıyor.Battaniyede elimizde sallıyorduk eşim evde olmadığı zamanlarda böyle sallamam mümkün değildi sandalyelere çingene beşiği yaptık ama onda da pek başarılı olamadık.Ayağımda sallıyordum tamam uyuyordu ama yere bırakır bırakmaz uyanıyordu tuvalete dahi gidemiyordum böyle zamanlarda aileden birinin yardımcı olması gerçekten büyük bir nimet ama kimse yoktu AHMET zor bir çocuktu hiç ağlaması durmuyordu etraftan teselli sözükleri "40 olsun iyi olur" kırk oldu geçti değişen bir şey yok halen uykusuz geceler ve gündüzler "3 ay olsun geçer"evet 3 ay oldu geçti kolik sancısından ağlamaları ama bu seferde sürekli kucağımda olmak istiyor evde yemek yapamam gerekli temizlik yapmam gerekli helede benim gibi biri pis bir evde oturamaz kollarımda çorba karıştırdığım günler aslında şu konuda büyük hata etmişim eşim bana bebek arabası yerine kanguru alalım dedi bense oğlum orda rahat edemez diye araba olsun dedim illa bir sürü para verip araba aldık kanguru alsaydık sırtıma bağlar evdeki işlerimi hallederdim işlerim bittiği için bunun vermiş olduğu psikolojik bunalımda da kurtulurdum. Hamileyken sadece hamileliği takip ettim kendime güvendim çocuk doğsun hallederim dedim ama ne mümkün bir sorunum olsa soracak kimsem yok netten araştırma yapacak vaktim yok ailemle bile telefonda konuşamıyordum yani ilk günler ve aylar çok zordu anne olmak gerçekten çok emek isteyen insanı farklı bir hayata sokan güzel olduğu kadar zor bir duygu..
     İlk ayların yorgunluğu gitti üzerimden yavaş yavaş alışmaya başladım miniğime onunla yaşamaya iş hayatım çok hareketliydi günde bin kişiyle konuşurken evde kalmak öyle zor geliyor ki bana ama oğlum için değer diyorum başka birine emanet edemem bu fikirle alıştım artık evde işlerimi yapabiliyorum arasıra aksaklıklar oluyor ama önemli değil artık.Yaz gelsin oğlumla yürüyelim parklara gidelim bunun hayalini kuruyorum sanki bana ilk aylar kadar yorulmayacam geliyor yada bu tempoya alıştım.
    

13 Şubat 2012 Pazartesi

OĞLUM 8 AYLIK

Oğlumun büyüdüğünü görmek beni o kadar mutlu ediyor anlatamam anlamlı bakmaya başlıyor artık biraz kilomuz fazla olduğu için emekleyemiyor ama ellerinden tutunca koşar adım gidiyor.